Psalm 138

Afgelopen zondag, zondag 23 augustus, brachten Jan Noorlag en Ton Lans het vierde en laatste berijmde vers van deze Psalm ten gehore (vanaf 17 minuten en 45 seconden kunt u het nog beluisteren). In dat vers worden de verzen 7 en 8 van de Bijbelse Psalm verwoord. ‘Al is mijn weg vol gevaren…’ doet denken aan Psalm 23, 4: ‘Al gaat mijn weg door een donker dal…’. In het meest sombere scenario weet David, aan wie beide Psalmen is toegeschreven, ‘u houdt mij in leven’. Juist als ‘ik omringd ben door tegenspoed bezwijken moet’, zoals zondag werd gezongen, ja, juist dan: ‘geeft Gij mij leven!’ Een Psalm die vertrouwen geeft in de slechtst denkbare omstandigheden.
Het afgelopen half jaar is zo’n slecht denkbare omstandigheid geweest. Het land ‘op slot’, de abrupte stilstaande economie, ras stijgende werkloosheid. De exceptionele drukte in de (met name Brabantse) ziekenhuizen.
Wat zijn de gevolgen op lange termijn? Komt er een tweede golf en een derde, een vierde? Hoe om te gaan met de sociale onrust? De aanvankelijke complimenten van regeringswege horen we niet meer!
Het gezongen woord ‘tegenspoed’ is misschien wel een eufemisme.

Het doorgaan van de diensten, zonder samenzijn, is een zegen gebleken. Maar het vervolg? Erediensten zonder samenzijn, zonder samenzang raakt de kern van het gemeente zijn. In de loop van het half jaar waren andere talenten noodzakelijk om de diensten door te laten gaan, maar de ban van ons gemis werd daarmee niet doorbroken. De ontmoeting wordt gemist. Daarom verwijs ik u naar bladzijden 4 en 5 van het nieuwste wijkblad, een uitnodiging om elkaar te ontmoeten en na te denken over hoe gemeente zijn zolang corona onder ons is en er nog geen wapen tegen bestand is.
Hoe ons gemis ondervangen? Het zijn moeilijke tijden! Kerkvader Augustinus (354 – 430) had eeuwen geleden al een goede tip voor dergelijke tijden: ‘…laten we goed leven, dan worden de tijden vanzelf goed. Wij zijn namelijk de tijden. Zoals wij zijn, zo zijn de tijden.’
Een waardevolle tip in een jaar dat als thema ‘het goede leven’ heeft gekregen.

Als ik dan naar het goede van deze tijden kijk, dan denk ik niet dat we moeten zeggen ‘houdt anderhalve meter afstand van elkaar’, maar ‘geef elkaar anderhalve meter de ruimte’. In de ruimte bloeien mensen.
Als ik over de A28 rij, dan lees ik op de matrixborden: ‘vermijd drukte’, maar als we drukte moeten vermijden, dan is die drukte er al! Ik denk dat we beter kunnen zeggen: ‘voorkom drukte’! En deze kunnen we voorkomen door elkaar ruimte te geven.
Zomaar twee voorbeelden hoe we anders tegen onze moeilijke tijden aan kunnen kijken, simpel door een nuanceverschil aan te brengen en goede woorden te gebruiken.

Iedere zondag, ook online, klonk het: ‘Hij laat niet varen het werk van Zijn handen!’ Met deze bemoediging begint de eredienst. Psalm 138 en deze meditatie eindigen ermee, als een gebed: ‘Heer, uw trouw duurt eeuwig, laat het werk van uw handen niet los!’

Het is bijna september! Een goede start van het nieuwe seizoen! En oprecht: tot ziens!
Ds. Cor Baljeu