Meditatie woensdag 29 juli

— U hebt hem bijna een god gemaakt —

Psalm 8 : 3 – 6

Wat (en wie) we eten, draagt sterk bij aan de problemen van vandaag! stond onlangs als kopje boven een column in Trouw … 

Beetje mal, idioot? Dat ‘wie’? Tja … in elk geval een doordenker. Het ‘wie‘ komt overigens heel vaak en overtuigend aan de orde in de uitzendingen van b.v. Binnenstebuiten, op de vroege avond. Daarin zien we nogal eens mensen (rentmeesters) die op een heel gelukkige en persoonlijke manier met dieren omgaan. Iets wat wel héél ver afstaat van de handel en wandel binnen een supermarkt … 

O, natuurlijk, het zijn maar kleine ( niet altijd!) hobby-boertjes, die ook eens wat leuks willen doen. Zet geen zoden aan de dijk. Nee? Toch zou je kunnen denken: daarvoor verschijnen deze bouwers- en- bewaarders wat te vaak in de kijker ! 

Kennelijk zit er dan toch enige beweging/verandering in de lucht van vaak trage bezorgdheid voor de schepping en alles wat daarmee samenhangt. Geeft toch nog wel enige hoop. In de marge — bij de zachte krachten — oftewel bij de kleinen (!) moet het beginnen! Getuige vers 3 … 

Want in het loflied over die machtig-mooie schepping en de (twijfelachtige) eer die de mens krijgt, klinkt tegelijk door dat het de ‘stemmen van kinderen en zuigelingen‘ zullen zijn, waarmee God een macht bouwt tegen het (ook scheppings-!)vijandige. Om dit verzet zo te breken.

Joke van der Zee